Η διαδρομή σπίτι αεροδρόμιο και τούμπαλιν έχει γίνει πια συνηθισμένη. Και με συγκεκριμένη πορεία. Μέσω αττικής οδού στη μετάβαση, από τη Βάρης Κορωπίου η επιστροφή. Έτσι, να κυκλώνεις τον Τρελό, μπας και τη γλιτώσεις εσύ.
Ναι «Τρελός» είναι το λαϊκό όνομα του Υμηττού… Συνεχίστε την ανάγνωση ‘Αλλού…’
Αρχείο για Σεπτεμβρίου 2007
Η σαββατιάτικη βόλτα με το ποδήλατο τείνει να γίνει ανάγκη.
Το κορμί σαφώς διαμαρτύρεται. Εντάξει, όχι και με μεγάλη σαφήνεια.
Δεν δηλώνει δηλαδή αν ταλαιπωρείται από την ακινησία ή από την καταπόνηση της προσπάθειας περιστροφής των πεντάλ. Συνεχίστε την ανάγνωση ‘οικο..τουρισμός του Σαββάτου’
Μα φυσικά. Δουλειά για το Σαββατοκύριακο πήρες.
Ένας μεγάλος κλειστός φάκελος, με μικρότερους φακέλους και έγγραφα στο εσωτερικό του, καλά προφυλαγμένα από τα αδιάκριτα μάτια, σε συνόδευσε κατά τη μεσημεριανή έξοδο από το γραφείο. Συνεχίστε την ανάγνωση ‘Προς Παρασκευοσαββατοκύριακο …’
λύθηκε ο κόμπος, αλλά τα σημάδια είναι ακόμα ορατά…
Published 27 Σεπτεμβρίου, 2007 Καθημερινότητα 10 ΣχόλιαΗ ματιά στα χαρτιά και στους φακέλους, -λίγο πριν το κλειδί μπει στην κλειδαριά- και η σκέψη αυθόρμητα να τα πάρω αυτά μαζί μου, για να ..
Η δεύτερη σκέψη, της λογικής αυτή, μα αφού το θέμα έληξε..
Συνεχίστε την ανάγνωση ‘λύθηκε ο κόμπος, αλλά τα σημάδια είναι ακόμα ορατά…’
Πληκτρολόγηση αναμονής. Μέχρι το αναμενόμενο γεγονός δηλαδή.
Μηδενικός χρόνος!!
Ο ψηφιακός ήχος του κινητού έδωσε το σύνθημα.
Πάμε. Συνεχίστε την ανάγνωση ‘Πινελιές’
Τα πολιτικά, αναμενόμενα.
Η νέα Κυβέρνηση ανέλαβε τη διακυβέρνηση και φυσικά ξεκίνησε να κάνει ό,τι είχε αφήσει να εννοηθεί ότι θα κάνει.
Και ό,τι πιέζεται από τους συγγενείς της να κάνει δηλαδή. Ε, να μην τους κακοκαρδίσει. Συνεχίστε την ανάγνωση ‘μέχρι να βρεθεί το επόμενο…’
Το κατάφερα!
Το έδεσα το στομάχι κόμπο. Με όλα τα παρεπόμενα, φυσικά.
Κομμένα πόδια, κομμένα χέρια, διάθεση να πάω στο κρεβάτι μήπως και τα ξαναμαζέψω…
Δεν όμως… Δεν.
Το ποτήρι το πίνεις ολόκληρο, εσύ στέκεσαι όρθιος και συνεχίζεις να λες, εμπρός, εσύ εκεί, ο άλλος εδώ, η εκεί παρέα παραπέρα. Συνεχίστε την ανάγνωση ‘και πούσαι ακόμα …’
Να μην ξεχάσω να γράψω για τον πατέρα που σκούπιζε τον ιδρώτα από το μέτωπο του υπέρβαρου γιου του.
Κίνηση τρυφερότητας και αποδοχής, μπορεί και συμβιβασμού, μπροστά στην αλήθεια του προβλήματος του απογόνου.
Όχι, δεν ήταν το βάρος το πρόβλημα.
Συνεχίστε την ανάγνωση ‘Να μην ξεχάσω…’
Η δροσιά έγινε ψύχρα.
Το νιώθεις.
Το σύννεφα, μόνιμοι επισκέπτες πια στον αττικό ουρανό. Το φόρτωμά τους, την πολυπόθητη βροχή, δεν είδαμε ακόμη.
Η θάλασσα δεν λέει να αδειάσει. Ακόμα προσφέρει χαρά στους εραστές της. Συνεχίστε την ανάγνωση ‘σαββατοχαλάρωση…’
Δεν ξέρω τι έγινε στα βόρεια. Ούτε στα νότια.
Αν έβρεξε εκεί, ή όχι, λέω.
Εδώ βροχή πάντως δεν είδαμε.
Μυρίσαμε όμως Φθινόπωρο! Συνεχίστε την ανάγνωση ‘Μυρουδιά Φθινοπώρου…’
Τα λέω σε μένα εις επήκοον όλων ... ΙΙ 
τάδε .. έφασαν …