Προσεχώς μετακόμιση…

Τι είναι πάλι αυτό;
Δεν το είχες προσέξει τόσο καιρό.
Μάλλον θα πρέπει να ετοιμάζεσαι για μετακόμιση!!
Καιρός είναι να ανοίξεις τον τρίτο τόμο!
Ή μήπως να αλλάξεις εντελώς το ύφος και το στυλ…
Και την πλατφόρμα επίσης…

Γεγονός είναι ότι η απλή πρόσθεση, σού λέει ότι έχεις ξεπεράσει τα χίλια (1.000) κείμενα, εδώ μέσα.
949 δημοσιευμένα και 4 στο πρόχειρο και 53 κλειστά, η απλή πρόσθεση δίνει 1006 κείμενα!

Χίλια έξι κείμενα; Μα είναι δυνατόν;
Αυτά είναι τα της τελευταίας διετίας. Από 1η Νοεμβρίου του 2006.
Χίλια περίπου κείμενα σε δύο χρόνια!!
Και ήδη υπάρχουν και άλλα στο πρώτο μπλογκ του wordpress, αλλά και στα άλλα!
Τελικά δεν κάνεις τίποτα άλλο εσύ παρά να γράφεις; Και τι θα τα κάνεις όλα αυτά τα γραμμένα;

Τι είναι αυτή σου η μανία να σημειώνεις τις λεπτομέρειες της καθημερινότητάς σου; Φοβάσαι μη τις ξεχάσεις;
Ε και; Τι θα γίνει;
Τι ήταν το σημαντικό που θέλεις να κρατήσεις και πιέζεσαι να το γράψεις και σήμερα, όπως κάνεις κάθε ημέρα;
Το ότι έφτασες έγκαιρα στο γραφείο σου; Σιγά!
Το ότι το πρόβλημα, ένα από τα προβλήματα που σε απασχολούσαν αυτό το διάστημα, κίνησε να λυθεί τελικά με τον όχι καλύτερο τρόπο; Υπήρχε βέβαια και χειρότερος, αλλά θα μπορούσε να υπάρξει και καλύτερος και το ξέρεις. Το να διώχνεις ένα πρόβλημα δεν σημαίνει ότι αυτό λύνεται. Απλώς το βγάζεις εσύ από πάνω σου και το φορτώνεις αλλού!
Ναι, αλλά καμιά φορά όλα αυτά μπορεί να έχει το τελικώς αναμενόμενο αποτέλεσμα.
Ή το ότι έπιασες να τελειώσεις το άλλο πρόβλημα που σού έχει ανατεθεί, αλλά τελικά το κουβάλησες σπίτι για την τελική επεξεργασία;
Πώς να τα προλάβεις όλα όμως; Πώς να ολοκληρώσεις ένα έργο όταν την ίδια στιγμή χρειάζεται να εκπαιδεύσεις τους νέους συνεργάτες, να συγκρουστείς με τους παλιούς, να αλλάξεις νοοτροπίες που έχουν παγιωθεί, να επισημάνεις στους καλοπροαίρετους το αυτονόητο, ότι δηλαδή το απλοϊκό δεν είναι απλό, ούτε και πάντοτε σωστό.
Τις πιο πολλές φορές μάλιστα είναι λάθος!
Ε και τι; Έχει κανένα νόημα να τα καταγράψεις όλα αυτά;
Έχει κανένα νόημα να θυμάσαι όταν οι συνθήκες θα έχουν αλλάξει, τα βήματα που έκανες για να προχωρήσεις αυτά που κουβαλάς ένα ακόμα βήμα;
Και ποιον θα ενδιαφέρουν και ποιος θα καταλάβει ενδεχομένως τις δικές σου αγωνίες.
Άσε δηλαδή που είναι πολύ πιθανόν, αυτά, αντικειμενικά, να μην είναι καθόλου αγωνίες και να αποτελούν απλές εκδηλώσεις της δικής σου ανασφάλειας.

Παρόλα αυτά, αυτή η καθημερινή καταγραφή σκέψεων και καταστάσεων σού έχει γίνει ανάγκη.
Ακόμα και όταν είσαι μακριά από το διαδίκτυο, θέλεις να καταγράφεις αυτά τα μικρά καθημερινά.
Ίσως γιατί εκτός από τις αγωνίες, θέλεις να έχεις κάποια στιγμή τη δυνατότητα να κάνεις την αυτοκριτική σου για επιλογές και ενέργειες ή παραλείψεις που έκανες.
Και όμως το χαμόγελο και το ερυθρίασμα των παριών στο νεανικό πρόσωπο, μοιάζει να δικαίωσε τη χτεσινή σου στάση, όσο κι αν εσύ κάνοντας την αυτοκριτική σου, πάντα την κάνεις, βρήκες κάποιους τόνους υπερβολικούς.

Και είναι, στα αλήθεια σοβαρά όλα αυτά;
Εδώ που τα λέμε, μπορεί και να μην είναι. Τα άλλα τα σοβαρά, να βρίσκονται αλλού. Εκεί που δεν μπορείς να δεις ή δεν θέλεις να δεις.
Στα πολιτικά πράγματα για παράδειγμα. Οι εξελίξεις μοιάζουν καταιγιστικές αλλά και ταυτόχρονα δείχνουν να τρομοκρατούν τους πάντες. Και αυτούς που ενδεχομένως θα απέλθουν, αν γίνουν εκλογές, αλλά και αυτούς που θα έλθουν.
Οι εξαγγελίες του Διοικητή της ΔΕΗ, για αύξηση των τιμολογίων που θα φτάσουν και στο 35%, δεν μπορεί να είναι λιγότερο σημαντικές από το χαμόγελο που κέρδισες στην προσπάθειά σου να εκτονώσεις την κρίση που πήγε να εμφανιστεί έξω από τα γραφεία.
Ή μήπως αυτό ακριβώς το χαμόγελο είναι που έχει την πιο μεγάλη σημασία;

Και γιατί είναι σημαντικό να κρατήσεις ότι τελικά πέρασε ένα ολόκληρο απόγευμα χωρίς τελικά να ολοκληρώσεις τη δουλειά που κουβάλησες;
Και να πεις ότι παρακολούθησες τις ειδήσεις ή τον αγώνα κυπέλλου που η ΑΕΚ με τα βίας κατάφερε να νικήσει στην παράταση τον Ηλυσιακό;
Τίποτα από αυτά.
Επομένως; Επομένως γιατί τα καταγράφεις;

Από την άλλη όμως, μήπως όλα αυτό το παραλήρημα, είναι άλλη μια επίδειξη εγωκεντρισμού;
Εντάξει εσύ εμφάνισες τα 949 κείμενα, αλλά μόνον αυτά είναι;
Τις δεκάδες των ανθρώπων που σε επισκέφτηκαν και τα πάνω από τριάντα πέντε χιλιάδες σχόλια που άφησαν;
Δεν τα υπολογίζεις;
Και όμως! Αν δεν το κάνεις μάλλον δεν θα έχεις καταλάβει ούτε εσύ την αξία αυτού του μέσου.
Ναι, τα μέχρι τώρα 35.716 σχόλια, πρώτα πρώτα εσένα σε έχουν κάνει καλύτερο.
Η κατάθεση της σκέψης ανθρώπων που στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν τους έχει δει ούτε και πρόκειται να τους δεις, αλλά σε τίμησαν με αυτή, από μόνο του είναι ένα συγκλονιστικό γεγονός.
Ακόμα και ένα απλό χαμόγελο που σχηματίστηκε στην οθόνη, είχε να σου πει πολλά. Πάρα πολλά.
Σε έκανε πλούσιο!
Γιατί αυτός τελικά είναι πλούτος. Τα υλικά, κάποια στιγμή θα φθαρούν.
Τα χαμόγελα που άφησαν τα ίχνη τους στην καρδιά ποτέ!

Να συνεχίσεις λοιπόν!
Να συνεχίσεις και σύντομα, πολύ σύντομα να δημιουργήσεις τον .. τρίτο τόμο!
Άντε πριν καταρρεύσει το σύστημα.
Και φυσικά μην παραλείψεις να αποθηκεύσεις όλα όσα είναι εδώ.
Αυτός δεν ήταν άλλωστε ένας από τους πιο ισχυρούς λόγους που επέλεξες να είσαι σε αυτή την πλατφόρμα;

Τα δεδομένα, όπως ήταν φυσικό, άλλαξαν.
Τώρα στην επικεφαλίδα γράφει:
* All Posts |
* Published (950) |
* Drafts (4) |
* Private (53)