σχεδόν σαν …

Μεγάλη Δευτέρα!
Ο Χριστός με τη μαχαίρα, λέγατε πιτσιρικάδες.

Προ ολίγου άκουσες την καμπάνα να χτυπάει καλώντας τους πιστούς στη λειτουργία.

Έχεις πολλά χρόνια να πας Μεγάλη Εβδομάδα στην εκκλησία, να παρακολουθήσεις τις ακολουθίες.
Ζήτημα διάθεσης και ανάγκης θα πεις.
Πώς αλλιώς όμως να τα δεις αυτά τα πράγματα;

Πότε και πώς αλήθεια πέρασαν τόσα χρόνια;
Ναυτοπρόσκοπος ήσουν όταν σας πήγαιναν τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας στην εκκλησία.
Για την υποβοήθηση διατήρησης της τάξης μέσα στο Ναό!
Γιατί; Μήπως και αποδράσει ο … Χριστός;
Καλύτερα να μη το σχολιάσεις περισσότερο.
Ούτε και το ότι η δική σας η χαρά ήταν ότι θα συναντούσατε τα κορίτσια της γειτονιάς…

Και 21η Απριλίου.
Αμ και από τότε, επίσης πολλά τα χρόνια που διαβήκαν!
Τόσα πολλά ώστε να ξεχαστεί σχεδόν το γεγονός.
Και να αποσιωπάται παντελώς.
Λες και δεν έγινε τίποτα τότε.
Τι έγινε;
Πάντως όχι μόνον αργία για τα σχολεία τα οποία όπως ήταν φυσικό, δεν λειτούργησαν την ημέρα εκείνη!
Πήγαινες στην Τετάρτη Γυμνασίου!
Ή μήπως στην Πρώτη Λυκείου;
Σίγουρα, το προηγούμενο καλοκαίρι, Ιούνιος του ’66 ήταν, είχες περάσει στο Λύκειο δίνοντας εξετάσεις.
Όλες τις εξετάσεις τις έδωσες.
Και από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, και από το Γυμνάσιο στο Λύκειο και από το Λύκειο για Πανεπιστήμιο.
Μην αλλάζεις κουβέντα όμως.
Μείνε στα γεγονότα εκείνης της εποχής.

Ναι για την 21η Απριλίου του 1967 πες.
Τότε που, η χούντα των συνταγματαρχών, προλαβαίνοντας την άλλη χούντα, εκείνη που ετοίμαζαν οι στρατηγοί σε συμφωνία με τον τότε βασιλιά, κατέβασε τα τανκς στους δρόμους.
Τότε που χιλιάδες Ελλήνων βρέθηκαν στοιβαγμένοι στα στάδια και στον Ιππόδρομο.
Όχι, οικεία βουλήσει βέβαια!
Το απόγευμα εκείνης της ημέρας, πήγες όπως όλα τα απογεύματα εκείνης της εποχής, για προπόνηση στο γήπεδο της περιοχής.
Στην ώρα σου.
Όπως και μερικοί άλλοι συναθλητές σου.
Ανήσυχοι και περίεργοι οι περισσότεροι.
Η ηλικία τα είχε και τα δυο.
Ανήσυχοι σαν έφηβοι, αν και τα πολιτικά ανακλαστικά δεν ήταν απόλυτα ανεπτυγμένα.
Περίεργοι για τον ίδιο ακριβώς λόγο.
Φυσικά και σας έδιωξαν οι στρατιώτες!
Ο στίβος είχε καταληφθεί από τους «αιχμαλώτους» της χούντας.
Μερικές ημέρες αργότερα τους μετέφεραν στον Ιππόδρομο και αυτούς, -άλλωστε ήταν πολύ κοντά- και από εκεί στα νησιά της άγονης γραμμής.
Εξορία. Πάνω που πήγαιναν να γειάνουν οι πληγές από τον εμφύλιο, γέμισαν και πάλι τα στρατόπεδα και οι τόποι εξορίας με όσους η χούντα και οι υποστηρικτές της, θεωρούσαν εθνικά επικίνδυνους.
Πάει να πει, εμπόδιο στα σχέδιά τους.
Γι αυτήν την 21η Απριλίου μιλάς.
Την απαρχή πολλών δεινών για τη χώρα, τα οποία προσπάθησαν και προσπαθούν πολλοί να υποβαθμίσουν.

21η Απριλίου 2008.
Μεγάλη Δευτέρα.
Μια ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας.
Μια ημέρα σχεδόν σαν όλες τις άλλες…

Η εικόνα του παπά της περιοχής, που, φορώντας το πετραχήλι, βγήκε το πρωί από το γειτονικό σπίτι, ήταν αρκετή για να βάλεις τον τόνο στο «σαν«, της τελευταίας πρότασης….