Καλή βδομάδα …

Μπήκε μετά από καιρό.
Γέλιο ανοιχτόκαρδο. Χαρά ή ξόρκι;
-Πάω κάτω, έλα
-Θα έρθω σε πέντε λεπτά
-Κάνε και δέκα..
Ασύμπτωτες οι κινήσεις.
Η συνάντηση δεν ευοδώθηκε.
Τουλάχιστον να πάνε όλα καλά.
Μα μαζί με τις αιτήσεις του τέλους να έρθει και η διάγνωση;
Και μετά σου λένε για τη συγκίνηση του Αρχιεπισκόπου. Μόνον αυτός είναι άνθρωπος;

Τα πολλά μικρά-ταυτόχρονα έφταναν για να σου κάνουν τη μέρα γκρίζα. Παρά τα χαμόγελα του ήλιου.
Απουσίες, απορίες, κακοτεχνίες, αστοχίες, όλα μαζεμένα. Σωρός.
Μα να μη μπορείς να ακουμπήσεις ούτε το φλιτζάνι του καφέ;
Παγωμένο τον ήπιες.
Τον ήπιες όλον ή πέρασε η κοπέλα και πήρε το φλιτζάνι μισοάδειο;

Τουλάχιστον τα αρχεία παραδόθηκαν.
Το «σούρσιμο» τόσων ημερών άφησε έντονα τα ίχνη του όμως. Ακόμα βγαίνουν στο προσκήνιο οι ενοχές της καθυστέρησης. Ψάχνεις να δεις αν έχεις το δικαίωμα να ασχοληθείς με άλλα, αφού χρωστάς αυτ ….

Ευτυχώς, ο έστω ωριαίος περίπατος με τον Ελ Γκρέκο και τον Πικάσο, τον Αϊνστάιν και τη σοσιαλιστική διεθνή, τους οπαδούς του Λούθηρου και τα γλωσσικά παιχνίδια, άνοιξε την κουρτίνα να περάσει το χαμόγελο του ήλιου.
Στην ψυχή.
Τροφοδοτώντας την με τη δόση της ελπίδας που της έχει λείψει.

Αγροτικές εργασίες καταμεσής της πόλης.
Λιομάζωμα.
Ο καρπός πάνω στα δέντρα είναι μέρες που πήρε και μαυρίζει.
Και πέφτει αζήτητος στο πεζοδρόμιο.
Πρέπει να ήταν στα τέλη της δεκαετίας του πενήντα, που με τον πατέρα κουβαλήσατε τα νεαρά λιόδεντρα πάνω σε μια μοτοσυκλέτα. Εκεί, από την Αγία Ειρήνη στην Αιόλου.
Για το φύτεμα σκάψατε λάκκους. Δηλαδή εκείνος έσκαβε. Ο πατέρας. Εσύ, .. πιτσιρής, επέβλεπες!
Πάντως μαζί τις φυτέψατε.
Εκείνος έφυγε, όπως και η μάνα, αλλά οι ελιές έμειναν.
Και καρπίζουν.
Και πώς σου ήρθε να μαζέψεις ελιές σήμερα;
Χρόνια και χρόνια τις βλέπεις να χάνουν τον καρπό τους είτε από άγνωστα χέρια, είτε επειδή κανείς δεν τις πλησιάζει.
Ίσως γιατί φέτος είναι η χρονιά τους. Κατάφορτες.
Όπως και οι άλλες, που το καλοκαίρι έπεσαν θύματα των ασσύμετρων απειλών και των οικοδομικών δραστηριοτήτων της τουριστικής βιομηχανίας!
Εις ανάμνησιν ίσως της καμένης γης.

Μέρες ψυχρές ακολουθούν λέει το Μετεωρολογικό Δελτίο.
Η διαίσθηση λέει ότι ακολουθούν και πρωινοί καφέδες στον Ιλισό και στο Θησείο.
Μπορεί και να μην είναι μόνον διαίσθηση.

Βλέπεις, το παιχνίδι το ξέρεις από παλιά. Και τις προθέσεις των παικτών οσμίζεσαι.
Να αντιδράσεις δεν μπορείς, πια.
Τουλάχιστον αποτελεσματικά!

Μένεις να ακούς τους διαξιφισμούς των μονομάχων, που διεκδικούν τους θώκους της πολιτικής σκηνής. Για την ουσία ας μην το συζητάμε…
Και να παρακολουθείς τα παιχνίδια της τετάρτης εξουσίας, που δοκιμάζει να πάρει τα ηνία στα χέρια της.
Αυτή και οι ελεγκτές της.

Είναι φανερό ότι η κοινωνία πάσχει από έλλειψη ονείρου.

Καλή βδομάδα…